کد مطلب:37112 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اهل بيت

علّت بيعت حضرت اميرالمومنين علي ( عليه السلام ) با خليفه اول چه بوده است ؟

امّا آنچه در خطبه 37 نهج البلاغه فيض الاسلام ، است اين است كه حضرت از رابطه خويش با اسلام و رسول الله ( ص ) و مظلومين سخن گفته اند . و در بند سوم مي فرمايد : هيچ كس نتوانسته از من ( در حضور و غياب ) عيب و نقصي بگيرد و در بند هفت مي فرمايند : « پس سبب اين كه با خلفاء مدارا نمودم آنست كه در امر خلافت خود انديشه كرده ديدم اطاعت و پيروي از فرمان رسول ( كه فرموده است اگر كار به جدال بكشد؛ خودم را از جدال كنار مي كشم ) بر من واجب است ، بيعت كردم و بر طبق عهد و پيمان خود با حضرت ( ص ) رفتار نمودم .
تهديد حضرت اميرالمومنين ( عليه السلام ) و آتش زدن خانه آن حضرت مطلبي است كه روشن مي كند ، كه حضرت حاضر به بيعت نبوده و تا فاطمه ( س ) زنده بود ، بيعت نكرد و اين مطلب در صحيح بخاري ، ج 5 ، ص 82 ( باب غزوه خيبر ) و صحيح مسلم ، ج 5 ، ص 153 ، ( كتاب الجهاد ، ذكر شده است ، و بيان شده كه حضرت علي ( عليه السلام ) تاز زماني زندگي حضرت فاطمه ( س ) در ميان مردم جايگاهي داشت ، چون آن بانوي بزرگوار ( س ) شهيد{P - طبق تاريخ طبري ، ج 3 ، ص 202؛ تاريخ يعقوبي ، ج 2 ، ص 126 . P}
شدند ، از مردم دلگير و ناراضي شدند و ناگزير شد با ابوبكر آشتي و با او بيعت كند ، و پيش از آن ، در اين چند ماه بيعت نكرده بود .
در كتاب بخاري عبارت : « استنكر علي وجوه الناس » را بكار مي برد كه نشانه روشني از دشمني و كينه اي است كه اميرالمومنين ( عليه السلام ) پس از درگذشت حضرت رسول ( ص ) و همسرش با آن روبرو بود ، شايد كار به جايي رسيده بود كه چون حضرت علي ( عليه السلام ) در ميان صحابه راه مي رفت ، او را دشنام مي دادند و مسخره مي كردند .
و ديگر آنكه حضرت وقتي اقدامات خلاف سنت رسول خدا ( ص ) و قوانين قرآن را در ميان آنها مشاهده مي كرد ، وظيفه خويش دانست كه جلوي آن اقدامات و فتواهاي كذايي را بگيرد و براي حفظ كيان اسلام بود كه مجبور به بيعت شد .